Facebook | Christophoros Pavlidis

Facebook | Christophoros Pavlidis

Γεύμα συνταξιοδότησης

ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ;

Θα πείτε φίλοι μου καλοί

πως έφτασε η ώρα, στο σπίτι μου ν' αποσυρθώ.

Ίσως να το πιστεύετε

πως έτσι και θα κάνω!

Λάθος!

Εγώ δεν δέχτηκα ποτέ το περιθώριο.

Ήμουν για χρόνια στη σκιά,

και τώρα στόχο έχω, να σας τρελάνω αισθαντικά!

Ανοίξτε μάτια και αυτιά,

ρουφήξτε, ηδονιστείτε,

με όσα έρχονται σε σας

από εμένα να χαρείτε!

Μη φανταστείτε,

τον τρελό του Λούνα – Παρκ,

πως έρχεστε να δείτε.

Ψυχούλες έχετε κι' εσείς

και τέρψη αναζητείτε.

Στοχεύω των ονείρων σας

τον κόσμο να ανοίξω,

σε δρόμους του παράδοξου,

που άγνωστοι σας είναι!

Κι' αν μπερδευτείτε σε αυτούς

και πίσω δεν ερθείτε,

μη χολοσκάτε άδικα και ματαιοπονείτε.

Έχει για τον καθένα σας

μια θέση που ταιριάζει,

στον κόσμο τον αλλόκοτο,

αιώνια για να ζείτε!

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΜΑΧΟΥ

Σαν ήμουνα μικρό παιδί, απέστρεφα το βλέμμα, όταν συναντιόμουν με ηλικιωμένους. Δεν οφειλόταν η αντίδραση μου, ούτε σε λόγους αντιπάθειας κατά των σεβάσμιων κατά τ’ άλλα γερόντων, ούτε σε αίτια που είχαν σχέση με τη δυσμορφία των χαραγμένων από τις ρυτίδες προσώπων τους. Κάποια ακαθόριστη, εσωτερική παρόρμηση με ωθούσε σε απόσταση από αυτούς, τους απόμαχους της ζωής.

Ο φόβος του περιθωρίου και η διαπίστωση του καθολικού γηρασμού, τόσο του προσώπου όσο και του σώματος, παρόλο που οι αισθήσεις έδειχναν να αρνούνται όλες αυτές τις ψυχοφθόρες, ορατές μεταβολές, ίσως να επέτειναν την αποστροφή!

Αλλά η ζωή δεν αλλάζει τους κανόνες της, όσο κι' αν αυτοί στέκονται ενάντιοι στις επιθυμίες μας και η ήττα φαίνεται αναπόφευκτη.

Κι' όμως, οι ρόλοι του παιχνιδιού μπορούν να αλλάξουν και τα αντικείμενα της φθοράς, από κομπάρσοι να γίνουν Πρωταγωνιστές! Και θα το καταφέρουν, αν αποδεχθούν τους κανόνες, αποβάλλοντας τη μοιρολατρία και το δέος του επερχόμενου, αναπόφευκτα, τέλους. Αντιμετωπίζοντας κατάματα την πραγματικότητα και παράλληλα, περιποιούμενοι το σώμα και εξυψώνοντας το πνεύμα με τέρψεις καλλιτεχνικές, θα παρατείνουν την δραστηριοποίηση τους στον Κοινωνικό ιστό, κερδίζοντας την εκτίμηση του.

Και πείτε μου! Ποια ωραιότερη εμπειρία υπάρχει, από το να δέχεσαι τον θαυμασμό και την αναγνώριση των νέων, για όσα εσύ μπορείς να τους προσφέρεις με την ωριμότητα σου;