Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους
Με ξεχωριστή χαρά και συγκίνηση, αν και με μεγάλη καθυστέρηση, θα γράψω σήμερα -στην εκπνοή του 2011- λίγα λόγια για το βιβλίο "Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους" του συνεργάτη μας, συγγραφέα - λογοτέχνη Χριστόφορου Παυλίδη, πάνω απ' όλα, αγαπημένου φίλου.Πριν σας παρουσιάσω "τυπικά" τον συγγραφέα -το βιογραφικό του, μπορείτε να το βρείτε, εξάλλου και στη σελίδα των Συνεργατών- θα ήθελα να σας τον παρουσιάσω όπως τον γνωρίζω εγώ, αλλά και οι περισσότεροι φίλοι του (διαδικτυακοί και μη) γιατί πιστεύω πως, κάθε βιβλίο -κάθε προσεγμένο βιβλίο και όχι εμπορικό "πυροτέχνημα"- είναι κομμάτι της ψυχής του δημιουργού του. Κομμάτι που, εκείνος, ανοικτό το εκθέτει στα μάτια μας, στα δάκτυλά μας σε κάθε γύρισμα της σελίδας και, μας το εμπιστεύεται να θηλυκώσει σε κάποιο κομμάτι της δικής μας ψυχής, διακινδυνεύοντας παράλληλα την κακομεταχείρισή του από τους ασεβείς.
Ο Χριστόφορος Παυλίδης είναι πολυπράγμων και πολυτάλαντος, γνώστης -και όχι απλά, αναγνώστης- αναζητητής, ταξιδευτής. Μα, το πιο σημαντικό, είναι ένας άνθρωπος ευγενικός, σεβαστικός, ενώ ο χαρακτήρας του διέπεται από εκείνες τις σπάνιες αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν οι γενιές που ανέδειξαν σπουδαία επιτεύγματα στις τέχνες, τον πολιτισμό, αλλά και τις ιδέες και τους αγώνες του ανθρώπινου γένους, για μια κοινωνία δικαιότερη, αξιοπρεπέστερη, σπουδαία. Ανήκει παράλληλα, βέβαια, και στην προδομένη και διαψευσμένη γενιά... εκείνη που, έδωσε δίχως να λάβει (αντίθετα, της ποδοπάτησαν ένα ένα και, μέχρι τέλους, όλα εκείνα όσα είχε διεκδικήσει με εντιμότητα και αξία).
Ο Χριστόφορος Παυλίδης, δεν είναι "χθεσινός" στη λογοτεχνία. Ασχολείται με αυτήν εδώ και πολλά πολλά χρόνια, υποκινούμενος -ως αναγνώστης- από τη φιλομάθειά του και την επιθυμία του να γνωρίζει καλώς ο,τιδήποτε αποτελεί πηγή γνώσης, και ως συγγραφέας, από τη φαντασία του και το πολύτιμο δώρο με το οποίο προικίστηκε το μυαλό και η ψυχή του: το ταλέντο του.Έχει γράψει ποιήματα, διηγήματα, νουβέλες και μυθιστορήματα. Κάθε έργο του δουλεύεται πολύ και, επίπονα, προκειμένου να βρεθεί η κατάλληλη λέξη, στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή. Ο κ. Παυλίδης είναι εξαιρετικός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, αλλά και γλωσσοπλάστης με εύστοχες πρωτόλειες λέξεις που συναντά ο αναγνώστης του έργου του, τόσο στην ποίηση, όσο και στα πεζογραφήματά του. Παράλληλα, η βαθιά κατάρτισή του στη Μυθολογία και την Ιστορία, είναι πρόδηλη στα έργα του, ομοίως και η ενασχόλησή του με τις θετικές επιστήμες αλλά και τη μεταφυσική.
Όλες αυτές οι αρετές αλλά και οι καταβολές του συγγραφέα, σας αποκαλύπτονται μέσα από τις γραμμές των γραπτών του (διαβάστε τις Ιστορίες του, στο 4women.gr) και στις σελίδες του βιβλίου του Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους.
Το βιβλίο -εάν θέλουμε να τηρήσουμε αυστηρά τους κανόνες της πεζογραφίας που διέπουν το διαχωρισμό της ως προς το μέγεθος του γραπτού- είναι μια καλογραμμένη νουβέλα, με την υποδομή, όμως, μυθιστορήματος και υπάγεται στη Φανταστική Λογοτεχνία (τη Λογοτεχνία του Φανταστικού), είδος μάλλον παρεξηγημένο -τουλάχιστον στα ελληνικά Γράμματα- και, με ελάχιστους εκπροσώπους (ενδεικτικά αναφέρω τον Μάκη Πανώριο και τον Νίκο Βλαντή), αλλά και είδος παρερμηνευμένο, υπαγόμενο συχνά στην "παραλογοτεχνία". Με ρίζες στο 19° αιώνα και με "γενάρχη" (ας μου επιτραπεί η λέξη) το γοτθικό μυθιστόρημα, η Λογοτεχνία του Φανταστικού, μέσα και από τις άλλες δύο -μεταγενέστερες- κατηγορίες του είδους (λογοτεχνία του τρόμου και fantasy), έχει δώσει και εξακολουθεί να δίνει αριστουργήματα (και πάλι ενδεικτικά, αναφέρω: Edgar Allan Poe "The Raven", Mary Shelley "Frankenstein", Abraham 'Bram' Stoker "Dracula" και βέβαια... πώς να παραβλέψω τον σύγχρονο "μετρ" Stephen King!)
Με ρίζες στον Ρομαντισμό αλλά και με -συχνά- αποκρυφιστικά μοτίβα, τόσο το γοτθικό μυθιστόρημα, όσο και εν γένει η Λογοτεχνία του Φανταστικού, θεωρείται ότι εκφράστηκε καλύτερα στις βορειοδυτικές χώρες, όπου οι κλιματολογικές -αρχικά- συνθήκες (αλλά σχεδόν παράλληλα ή και μεταγενέστερα, και οι κοινωνικοπολιτικές) αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη του είδους: παγωνιά, σκοτάδι, θλίψη, μυστήριο... και παράλληλα, τεράστιες αλλαγές στο κοινωνικό τοπίο, με επαναστάσεις τόσο κοινωνικές όσο και τεχνολογικές. Εκεί, λοιπόν, που ο μύθος συναντά το καινούριο, το άγνωστο κι εκεί όπου ο ορθολογισμός διασταυρώνεται με τη φαντασία, ο λογοτέχνης του Φανταστικού, είτε δημιουργεί το αποκλειστικά δικό του, προσωπικό περιβάλλον δράσης, είτε αναλύει, συνθέτει και απεικονίζει, μέσω ενός καλειδοσκοπικού πρίσματος, την πραγματικότητα, την οποία ο αναγνώστης θα αποκωδικοποιήσει και θα εξαγάγει τα προσωπικά του συμπεράσματα, καθοδηγούμενος από τη γνώση, τη φαντασία και το όραμα του συγγραφέα.
Ίσως αναρωτηθείτε πού και πώς συναντά ο Χριστόφορος Παυλίδης, τη Φανταστική Λογοτεχνία, γεννημένος και μεγαλωμένος σ' ένα περιβάλλον γεμάτο φως, δίχως τους 'δαίμονες' της σκοτεινής Δύσης. Σκεφτείτε την πλούσια Ελληνική Μυθολογία... Σκεφτείτε τους θρύλους και τις παραδόσεις τις, άρρηκτα συνδεδεμένες με την μακρά ιστορία του χώρου μας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο συγγραφέας "βαφτίζει" τους κεντρικούς ήρωές του Περσέα και Ανδρομέδα... ότι ο Περσέας του βιβλίου, εμπλέκεται με την Ανδρομέδα σχεδόν, στα χνάρια του αρχέγονου μύθου... Δεν είναι τυχαία ούτε η επιλογή του Αλκαίου, της Λυδίας, του Ωρίωνα και της Αρσινόης! Όπως, τέλος, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι, το Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους, έντεχνα αυτοπροσδιορίζεται ως νουβέλα φανταστικής λογοτεχνίας, πολύ πριν την τελική δράση και την κάθαρση.
[...] "Αχ, Ωρίωνα! Γιατί οι άνθρωποι έχουν την τάση να περιπλέκουν εύκολες φαινομενικά καταστάσεις; Γιατί να έχουν τόσο περιορισμένες δυνατότητες;"
Ο νεαρός την κοίταξε λοξά.
"Γιατί τότε δε θα είχε σημασία η διαίρεση του Κόσμου σε Πραγματικό, Υπερβατικό και Αιώνιο. Το ξεχώρισμα του καλού από το κακό είναι η πρωταρχική, η αναπόφευκτη δοκιμασία που πρέπει να ξεπεράσουν οι άνθρωποι του Πραγματικού για να βρεθούν στον Υπερβατικό Κόσμο. Οι λίγοι, οι εκλεκτοί, θα πετύχουν κι ακόμα λιγότεροι απ' αυτούς θα γευτούν το προνόμιο του Αιώνιου Κόσμου. Για τους άλλους... ισχύει το: Χους ην και εις χουν απελεύσει!" [...]
- Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους, σελ. 86 -
Τα ζευγάρια και οι ομάδες των ηρώων, βαδίζουν στην πλοκή του βιβλίου, σε ευθεία, με καρκινοειδή βηματισμό ή και διαγράφοντας σπειροειδείς κύκλους -οδηγώντας μας, φαινομενικά προς τη λύση του μυστηρίου, βυθίζοντάς μας ουσιαστικά, βαθύτερα σε αυτό και στις απρόσμενες παραμέτρους που το συνθέτουν, ενώ παράλληλα, οι συμπεριφορές τους "χτίζουν" τους χαρακτήρες τους, δημιουργώντας τους ολοκληρωμένους και εμβαθείς και προετοιμάζοντας -με μιαν ακούσια, για τον αναγνώστη, γνώση- για τον τρόπο που θα χειριστούν τους ρόλους που ο συγγραφέας τούς προορίζει και, που θα κληθούν να εκτελέσουν.Ο νεαρός την κοίταξε λοξά.
"Γιατί τότε δε θα είχε σημασία η διαίρεση του Κόσμου σε Πραγματικό, Υπερβατικό και Αιώνιο. Το ξεχώρισμα του καλού από το κακό είναι η πρωταρχική, η αναπόφευκτη δοκιμασία που πρέπει να ξεπεράσουν οι άνθρωποι του Πραγματικού για να βρεθούν στον Υπερβατικό Κόσμο. Οι λίγοι, οι εκλεκτοί, θα πετύχουν κι ακόμα λιγότεροι απ' αυτούς θα γευτούν το προνόμιο του Αιώνιου Κόσμου. Για τους άλλους... ισχύει το: Χους ην και εις χουν απελεύσει!" [...]
- Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους, σελ. 86 -
Ο τρόπος που επιλέγει ο Χριστόφορος Παυλίδης να χτίσει την ιστορία του, είναι πράγματι αριστοτεχνικός -ψαγμένος, δουλεμένος στο έπακρο, εμβριθής και διεισδυτικός, φανερώνοντας τη βαθιά σπουδή του συγγραφέα, τόσο στη λεπτομέρεια του μύθου, όσο και στη γλώσσα.
Δεδομένης της φύσης του βιβλίου, δεν θα ήθελα (όσο και αν, πραγματικά, αξίζει τον κόπο) να παραθέσω ο,τιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να αποτελέσει ένδειξη ή και στοιχείο για την πλοκή του. Θα περιοριστώ στις παρακάτω γραμμές - αντιγραφή του οπισθοφύλλου και θα σας συστήσω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε, αλλά και να το προσφέρετε σε ανθρώπους που ξέρουν να εκτιμούν το καλό βιβλίο. Είμαι σίγουρη ότι θα σας συγκλονίσει, θα σας μαγέψει, θα σας συγκινήσει και, θα σας κάνει να δείτε με άλλο μάτι -όσοι δεν είστε ακόμη λάτρεις της- τη Φανταστική Λογοτεχνία, ένα είδος καθ' όλα φιλολογικό που, σας προ(σ)καλεί να δείτε τον κόσμο με άλλο μάτι!
Το βιβλίο του Χριστόφορου Παυλίδη "Μη Ζωντανεύεις Πεθαμένους Θρύλους" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Άγνωστο" (Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη, Απρίλιος 2011)
Ένας ερημίτης συγγραφέας απομονωμένος σ' ένα ελληνικό ακρωτήρι.
Εκείνη, εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα από τα μανιασμένα κύματα, κουβαλώντας ένα σκοτεινό παρελθόν. Το όνομά της Ανδρομέδα.
Δίπλα τους ένα άλλο ζευγάρι που αναζητά την περιπέτεια. Η συνάντησή τους μοιραία.
Ένας λαγός οδηγεί τυχαία την Ανδρομέδα σ' ένα μυστηριακό σπήλαιο. Είναι η Σπηλιά του Μίθρα, όπου το παράδοξο των αρχαίων μύθων εισβάλει στην πραγματικότητα. Τι υποχθόνια μυστήρια κρύβονται εκεί μέσα; Ποιοι πανάρχαιοι δαίμονες καραδοκούν στο σκοτάδι;
Δίχως να το πολυκαταλάβουν οι άνθρωποι γίνονται παιχνίδι των θεών.
'Οταν ζωντανεύουν οι θρύλοι και η πραγματικότητα βυθίζεται στην πλάνη του ονείρου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα ακολουθήσει...
Εκείνη, εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα από τα μανιασμένα κύματα, κουβαλώντας ένα σκοτεινό παρελθόν. Το όνομά της Ανδρομέδα.
Δίπλα τους ένα άλλο ζευγάρι που αναζητά την περιπέτεια. Η συνάντησή τους μοιραία.
Ένας λαγός οδηγεί τυχαία την Ανδρομέδα σ' ένα μυστηριακό σπήλαιο. Είναι η Σπηλιά του Μίθρα, όπου το παράδοξο των αρχαίων μύθων εισβάλει στην πραγματικότητα. Τι υποχθόνια μυστήρια κρύβονται εκεί μέσα; Ποιοι πανάρχαιοι δαίμονες καραδοκούν στο σκοτάδι;
Δίχως να το πολυκαταλάβουν οι άνθρωποι γίνονται παιχνίδι των θεών.
'Οταν ζωντανεύουν οι θρύλοι και η πραγματικότητα βυθίζεται στην πλάνη του ονείρου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα ακολουθήσει...
Ο συγγραφέας
Ο Χριστόφορος Παυλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως Δικαστικός Υπάλληλος στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Το μέχρι στιγμής συγγραφικό του έργο απαρτίζεται από έξι μυθιστορήματα - νουβέλες και 30 διηγήματα, που όλα περιλαμβάνουν αφηγήσεις από το χώρο του Φανταστικού, του Αστυνομικού Θρίλερ και του Παράδοξου.
Ο χώρος της ποίησης δεν του είναι αδιάφορος και γράφει ποιήματα κάθε είδους.
Μέχρι σημερα έχει εκδώσει μόνο μια σειρά διηγημάτων του με τίτλο Ντεβά, από τις εκδόσεις "Νέα Ακρόπολη".
Κατά καιρούς συμμετείχε σε διαγωνισμούς διηγήματος και μυθιστορήματος, με επαίνους για τα έργα του.
Η επεξεργασία ταξιδιωτικών και μουσικών βίντεο, είναι η άλλη μεγάλη του αγάπη...
Ο χώρος της ποίησης δεν του είναι αδιάφορος και γράφει ποιήματα κάθε είδους.
Μέχρι σημερα έχει εκδώσει μόνο μια σειρά διηγημάτων του με τίτλο Ντεβά, από τις εκδόσεις "Νέα Ακρόπολη".
Κατά καιρούς συμμετείχε σε διαγωνισμούς διηγήματος και μυθιστορήματος, με επαίνους για τα έργα του.
Η επεξεργασία ταξιδιωτικών και μουσικών βίντεο, είναι η άλλη μεγάλη του αγάπη...
© Αναστασία Νικολάου για το 4women.gr
Read more: http://www.4women.gr/index.php/mnbooks/512-min-zontanevis-pethamenous-thrilous#ixzz1kkS4FnCd
