ΚΑΙ ΤΩΡΑ,
ΠΟΥ ΞΑΣΤΕΡΩΣΕ ...
Βήμα μετέωρο,
κενό, ότι αγαπήσαμε.
Άστοχα λόγια,
οργής,
πότισαν πίκρα
τις ψυχές!
Στην πράξη
βάλτωσαν οι ψευδαισθήσεις,
από της
καθημερινότητας τα πάθη,
που όνειρα κι
ελπίδες
βάναυσα
αποδομούν!
Ούτ' ένα χάδι
τρυφερό,
μηδέ φιλί στο
στόμα εδόθη
κι η ολοκλήρωση,
ψυχρή κι ανούσια
προσφορά.
Το «σ' αγαπώ»
σε γκρίζους τόνους
ειπωμένο!
Και τώρα, που
ξαστέρωσε
πικρή αλήθεια,
βουβός
χαιρετισμός
υγρά στα μάτια
ανεβαίνει!
Ένα αντίο στον
έρωτα,
μια καλημέρα
στη χαρά
της αφανέρωτης
φιλίας,
ξημερώνει!
Χριστόφορος
Παυλίδης
