18/6/11
17/6/11
Μουσθένη
ΜΟΥΣΘΕΝΗ
The place where Dionysus met his nymphs...
Ούτε κι ο Λυκούργος μπόρεσε, του Δρύαντα ο γόνος, χρόνια πολλά να ζήσει, καθώς τα 'βαλε με τους θεούς στα ουράνια. Στο άγιο βουνό της Νύσας (Παγγαίο) κάποτε του μανιασμένου Διόνυσου τις βυζάχτρες, κυνήγησε ... Ιλιάς Ζ' 130 - 134
Από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδος το Παγγαίο, απ' όπου κι αν το δεις, υψώνεται γεμάτο μεγαλείο προς τα ύψη, αιώνιο κι ακατάλυτο από τον χρόνο, με όγκoυς γεμάτους πλαστική έκφραση, με καμπύλες και τόνους που συνθέτουν αρμονία, με χρώματα όλο ευαισθησία και ποίηση. Κι οι κορυφές του καθώς προβάλλονται στη γαλάζια απεραντοσύνη του ουρανού, άλλοτε μενεξεδένιες, ρόδινες ή γεμάτες χρυσάφι, άλλοτε χιονισμένες ολόλευκες κι άλλοτε πάλι σκεπασμένες από βαριά σύννεφα, είναι γεμάτες μυστήριο κι ασκούν μιαν υποβλητική επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Κι από τις κορυφές αυτές ξεχύνονται δάση από οξιές, έλατα, καστανιές, πλατάνια και δρυς, που σκεπάζουν πλαγιές και ρεματιές. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως εδώ ακριβώς στα πολύ παλιά χρόνια συγκροτήθηκαν οι πρώτοι Διονυσιακοί Θίασοι με τις έξαλλες μαινάδες και τους γεμάτους ζωώδη δύναμη σατύρους, που στο χορό και στην έκσταση ζήτησαν τη λύτρωση και την επικοινωνία με το Θεό. Κι ακόμη, ότι στο βουνό αυτό πλάστηκαν οι πιο παλιές δοξασίες για την αθανασία της ψυχής.
Πιο υπέροχο, πιο θείο φυσικό σκηνικό δεν θα μπορούσε να ζητήσει πουθενά αλλού ο μεγάλος θεός της Θράκης, ο Διόνυσος.
Από: TheEmpress Serpentia
The place where Dionysus met his nymphs...
Ούτε κι ο Λυκούργος μπόρεσε, του Δρύαντα ο γόνος, χρόνια πολλά να ζήσει, καθώς τα 'βαλε με τους θεούς στα ουράνια. Στο άγιο βουνό της Νύσας (Παγγαίο) κάποτε του μανιασμένου Διόνυσου τις βυζάχτρες, κυνήγησε ... Ιλιάς Ζ' 130 - 134
Από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδος το Παγγαίο, απ' όπου κι αν το δεις, υψώνεται γεμάτο μεγαλείο προς τα ύψη, αιώνιο κι ακατάλυτο από τον χρόνο, με όγκoυς γεμάτους πλαστική έκφραση, με καμπύλες και τόνους που συνθέτουν αρμονία, με χρώματα όλο ευαισθησία και ποίηση. Κι οι κορυφές του καθώς προβάλλονται στη γαλάζια απεραντοσύνη του ουρανού, άλλοτε μενεξεδένιες, ρόδινες ή γεμάτες χρυσάφι, άλλοτε χιονισμένες ολόλευκες κι άλλοτε πάλι σκεπασμένες από βαριά σύννεφα, είναι γεμάτες μυστήριο κι ασκούν μιαν υποβλητική επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Κι από τις κορυφές αυτές ξεχύνονται δάση από οξιές, έλατα, καστανιές, πλατάνια και δρυς, που σκεπάζουν πλαγιές και ρεματιές. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως εδώ ακριβώς στα πολύ παλιά χρόνια συγκροτήθηκαν οι πρώτοι Διονυσιακοί Θίασοι με τις έξαλλες μαινάδες και τους γεμάτους ζωώδη δύναμη σατύρους, που στο χορό και στην έκσταση ζήτησαν τη λύτρωση και την επικοινωνία με το Θεό. Κι ακόμη, ότι στο βουνό αυτό πλάστηκαν οι πιο παλιές δοξασίες για την αθανασία της ψυχής.
Πιο υπέροχο, πιο θείο φυσικό σκηνικό δεν θα μπορούσε να ζητήσει πουθενά αλλού ο μεγάλος θεός της Θράκης, ο Διόνυσος.
Από: TheEmpress Serpentia
Μη ζωντανεύεις πεθαμένους θρύλους
Στο Βιβλιοπωλείο "Πρωτοπορία" της Θεσσαλονίκης, στις 18 Μάη 2011, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου "Μη ζωντανεύεις πεθαμένους θρύλους" του Χριστόφορου Παυλίδη. Μέσα σε μια εντυπωσιακά γεμάτη από φιλότεχνους αίθουσα, οι ομιλητές: Παντελής Γιαννουλάκης, Γιώργος Στάμκος, Θεοδώρα Λειψιστινού, Χρήστος Ντικμπασάνης και ο ίδιος ο Συγγραφέας, κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατηρίου, μέχρι το τέλος της εκδήλωσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)