ΜΑΤΙΑ, ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΟ
ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΜΕΝΑ
Ένας καθρέφτης ράγισε
απ' της οργής το ξέσπασμα,
που λόγχισαν τα δάκρυα.
Η δύναμη δεν πηγάζει
από την σκληρότητα της ύλης,
αλλά από το θυμικό δυναμικό
που κρύβεται μέσα της.
Θα γέλαγες σαν θα 'λεγα
του ατσαλιού η λάμα
πως θρύψαλα γίνεται
στων καυτερών δακρύων
το άγγιγμα.
Κι όμως, εκεί εσύ!
Στην άγνοια δοσμένη,
να πυρπολείς τα γύρω σου
με τις νερένιες εκροές
των ματιών σου.
Ω μάτια, στη θλίψη και το άδικο
περιπλανημένα ...
Ποσώς σας αξίζει το πένθος,
που περιάγει την φλογερή γοητεία σας
στο χαμό!
Χριστόφορος Παυλίδης
